Üniversite Çalışanları İçin Sendika Neden Gerekli? Yanlış Bilinen 7 Gerçek

Giriş

Sendikalar uzun yıllardır çalışan haklarının korunması ve geliştirilmesi adına mücadele veren yapılardır. Ancak üniversite çalışanları söz konusu olduğunda, sendikalara dair bazı yanlış algılar hâlâ yaygın şekilde devam ediyor. Bu durum, hem çalışanların örgütlü gücünü zayıflatıyor hem de kazanım elde etme süreçlerini sekteye uğratıyor. Bu yazıda, üniversitelerde görev yapan idari personelin sendikaya neden ihtiyaç duyduğunu, sıkça karşılaşılan yanlış bilgileri ve bu yanlışların arkasındaki gerçekleri açıklıyoruz.

Gerçekler ve Yanlış Bilinenler

1. “Sendika sadece akademik personelin işine yarar.”

Gerçek: İdari personelin özlük hakları, görev tanımları, çalışma saatleri, tayin hakkı, mesai ücretleri gibi konular doğrudan sendikal mücadeleyle şekillenir. Sendikalar yalnızca akademisyenler için değil, temizlik personelinden şef kadrosuna kadar tüm idari çalışanlar için de etkili bir hak savunucusudur.

2. “Sendikalı olmak işyerinde sorun yaratır.”

Gerçek: Sendikalı olmak anayasal bir haktır ve hiçbir şekilde cezai bir sonuç doğuramaz. Üyelik bilgileri gizlidir ve işverenle paylaşılmaz. Tam aksine, örgütlü bir çalışan olarak daha güçlü bir konumda durursunuz.

3. “Sendika ne yapabilir ki, zaten her şey belli.”

Gerçek: Toplu sözleşme, yönetmelik değişikliği, yargı süreçlerine müdahil olma, kamuoyu baskısı oluşturma gibi birçok alanda sendikalar etkilidir. Geçmiş yıllarda alınan birçok ek zam, sosyal hak ve görevde yükselme hakkı doğrudan sendikal mücadeleyle elde edilmiştir.

4. “Üyelik aidatı kesiliyor ama karşılık alınmıyor.”

Gerçek: Aidat karşılığında hukuki destek, danışmanlık, eğitim, sosyal yardım, indirim anlaşmaları ve birçok organizasyonel avantaj sağlanır. Ayrıca birçok sendika, üyelik aidatının büyük kısmını doğrudan üyeye hizmet olarak geri döndürür.

5. “Sendikalar artık etkisiz, kararlar yukarıdan alınıyor.”

Gerçek: Karar alma süreçleri yukarıdan yönetilse bile, kamuoyu baskısı ve örgütlü yapı birçok kararın şekillenmesinde doğrudan rol oynar. Özellikle üniversite personelinin yüksek katılımlı bir sendika çatısı altında toplanması, idari konularda ciddiyetle dikkate alınmasını sağlar.

6. “Benim zaten sorun yaşamıyorum, sendikaya ihtiyacım yok.”

Gerçek: Sendika yalnızca sorun yaşandığında değil, kazanımları korumak ve geliştirmek için de vardır. Ayrıca tekil dayanışma değil, kolektif koruma ilkesi geçerlidir. Bugün bir çalışanın yaşamadığı sorun, yarın başka bir çalışanın karşısına çıkabilir.

7. “Sendikalar siyasileşmiş yapılardır, taraf olmamak için uzak durmak gerek.”

Gerçek: Ünipersen gibi bağımsız yapılar, hiçbir siyasi oluşumla bağ kurmadan yalnızca çalışan haklarına odaklanır. Siyasi değil, toplumsal fayda odaklı sendikal faaliyet yürütmek mümkündür ve gereklidir.

Sendikalara dair yanlış inanışlar, üniversite çalışanlarının örgütlü gücünü zayıflatmakta ve bireysel çaresizlik hissini körüklemektedir. Oysa gerçek şu ki; sendika, yalnızca mücadele aracı değil, aynı zamanda güven duygusunun ve birlikte hareket etmenin temel dayanağıdır. Üniversitelerde görev yapan her idari personelin sesi daha gür çıksın istiyorsak, gerçekleri görmeli ve örgütlü yapının bir parçası olmalıyız.